Stel je eens voor, je hebt hoogtevrees. 
je wilt hier wat aan doen en gaat naar de eiffeltoren. De paniek slaat al toe want die is best hoog. 
Er komt iemand naar je toe die jij vertrouwd (vriend, vriendin, moeder, vader) en die vindt dat je je aanstelt. Hij pakt je vast en neemt je mee naar boven. Je trekt je los en zet wat stappen naar achter. ‘Stel je niet aan, het is niet eng’. Hij pakt je weer vast en wilt je mee trekken. Jij rukt je los met iets meer geweld en loopt vloekend weg van die persoon. ‘doe is normaal, het is niet hoog, doe niet zo dom’, zegt die persoon tegen jouw. Hoe zou jij je nu voelen? Hoe wordt jouw band met die persoon waar je je normaal veilig voelt? En dan het stapje verder, er gaat een touw om je nek of tuig om je lijf en je hebt geen andere keus dan die trap omhoog te gaan. Je wordt misselijk, paniek, spartelt, gillen, huilen, slaat, schopt. Halverwege trek je jezelf los en ren je naar beneden. Je rent weg zo ver als je kan van die plek. Tot je je weer veilig voelt. Hoe heb je dit ervaren? En hoe zal het de volgende keer gaan als je daar bent? Wat doet dit met je vertrouwensband met die persoon?

Ander scenario: jij hebt hoogtevrees en staat bij de eiffeltoren, want je wilt hier aan werken. Iemand die jij vertrouwd komt naar je toe en gaat met je in gesprek. Welke stap zou je vandaag durven nemen? Het aanraken van de eiffeltoren is oke. Na een week misschien een paar treden en na een half jaar durf je samen omhoog. Nog een half jaar later durf je ook samen te kijken en te genieten van het prachtige uitzicht. En nog een half jaar later durf je dit alleen te doen. Je hebt je angst overwonnen!! Trots!

Dit werkt ook zo met je hond. ECHT! Stel, jouw hond vindt andere honden spannend. Tja, moet hij maar aan wennen. Dus elke hond laat je maar aan jouw hond snuffelen. Jouw hond krimpt in elkaar, en wilt het liefst vluchten maar daar heb je zelf weinig last van, toch? Tot je hond met de leeftijd van 9 maanden leert van zich af te bijten. Want wat moet hij anders? Hij vindt de situatie niet prettig waar hij door ons in wordt gezet, dus bijt hij van zich af. Hij leert dit bij elke hond te doen. Aanval als de beste verdediging. Ook wanneer de hond op 50 meter afstand is. Tja, dan wordt het wel een lastige situatie voor je. En de wandelingen zijn niet meer zo prettig of zelfs verschrikkelijk. Maar weet dat je nog steeds aan het ongewenste gedrag kan werken? Wel zit de hond dan zo hoog in de emotie, dat het werken aan het probleem veel meer tijd, inzicht, commitment en energie kost.

Dus, denk na over waarom je hond doet wat hij doet en wanneer dit is begonnen. Oja, en heb respect als mensen afstand vragen wanneer ze met hun hond lopen 😉.

Leer je hond lezen en daarop te acteren!

Nieuwe alinea